Bazen durup düşünüyorum… Hayatın içinde ne kadar çok sahte şey var. Yapmacık sözler, içi boş duygular, gelip geçici hevesler… Oysa ruhum başka bir şey istiyor. Gerçek hisler, sahici insanlar, içi dolu bir sevgi… Öylesine değil, derinliği olan, güven veren, içimi ısıtan bir şey…
Ama biliyorum, gerçek olanı bulmak kolay değil. Bazen kayboluyorum, bazen yanılıyorum. Bir şeyin gerçek olduğunu sanıp üzerine titriyorum, sonra bir bakıyorum ki o da bir yanılsamaymış. Ama yine de vazgeçemiyorum. Çünkü içimde bir his var biliyorum ki gerçek bir şeyler var bu hayatta. Belki henüz karşılaşmadım, belki fark etmem için biraz daha dikkatli olmam gerekiyor.
Sabır bende fazlasıyla var. Beklerim, ararım, sorgularım. Ama sadece beklemek de yetmez, biliyorum. Hayatı şansa bırakmak istemiyorum. Bir şeyin gerçekten bana ait olup olmadığını hissetmek istiyorum. O yüzden gözlerimi de, kalbimi de açık tutuyorum. Belki de o gerçek, çok yakınımda ama ben henüz göremiyorum.
İçimde bir inanç var. Sahici olanı bulacağıma dair… Çünkü masal gibi bir şey değil aradığım. Hayatın içinde, gerçeğin içinde, olduğu gibi kabul eden ve edilen bir şey… Ve ne kadar zaman alırsa alsın, ne kadar zorlarsa zorlasın, biliyorum ki gerçek olan bir gün kendini gösterecek.
O güne kadar, sabırla, fark ederek, hissederek yaşamaya devam…